teleurstelling therapeut
Soms loopt het leven anders dan je had gehoopt. Hoe ga daarmee om? Psychosociaal therapeut Nienke geeft advies.

In de supermarkt ligt een kind van twee middenin het gangpad het schreeuwen: ‘Ik wil snoe-hoe-hoep!’ Het zakje met lolly’s zit nog stevig in zijn knuistje geklemd. Maar mama heeft nee gezegd…

Je huwelijk is niet zoals je het jezelf had voorgesteld. Er zijn tijden geweest dat je nog hoop had. Hoop op gelukkiger tijden. Maar het is nooit geworden wat het had moeten zijn…

Wat we van kinderen kunnen leren…

Teleurstelling is iets niet krijgen waar je wel op had gehoopt. Het is als een gesloten hek op de weg die je wilt gaan. Dat is op het eerste oog iets vervelends, iets wat je overkomt. Toch kan het je leven rijker maken. De kunst is er goed mee om te gaan. Dan kon je weleens in je diepste teleurstelling je grootste schat ontdekken.

Wij kunnen in het omgaan met teleurstellingen veel van de puurheid van kinderen leren. Kijk eens hoe een kind intens uiting geeft aan emoties. Het kind op de grond in de supermarkt voelt frustratie, boosheid, verdriet. Het laat met heel zijn lijfje zien dat het op dat moment dáármee dealt: ik wil snoep, maar ik krijg het niet.

Duimpjes voor de teleurstellingen in ons leven

Kinderen geven doorgaans meteen ruimte aan emotie. En dat is heel gezond. Als je ouder wordt leer je die directe manier af. Stampvoetend huilen als je niet krijgt wat je wil: dat doe je niet. Dat is kinder(!)achtig. Maar als je helemaal geen ruimte meer geeft voor je emotie is dat ongezond. Het is vaak een verklaring waarom mensen in hun leven ‘vastlopen’.

Want je loopt vroeg of laat tegen teleurstellingen aan. Het hoort bij het leven. Als je daar niet mee om kunt gaan, kun je zomaar het gevoel krijgen dat je de regie over je leven verliest. In onze sociale omgeving delen en liken we de positieve dingen in het leven. Waarom geven we geen duimpjes voor de teleurstellingen in ons leven? Daar leren we toch veel meer van dan wanneer alles op rolletjes loopt?

Alternatief vakantiealbum vol teleurstellende momenten

Mijn broer maakt elk jaar een fotoalbum van de zomervakantie. Je kent die albums wel: mooie plaatjes van een gezellige tijd. Maar dat is één kant van het verhaal. Elke vakantie kent ook zijn teleurstellingen. En die momenten zijn ook waardevol.

Dus maakte hij bij één van zijn albums een tweede album met daarin alleen maar foto’s van teleurstellende momenten. Bedorven melk bij het ontbijt, een ingeslagen autoruit, een spugende dochter in de tent, de gigantische file op de terugweg… Respect! Zo kregen de teleurstellingen (waar nu hartelijk om gelachen wordt) een plek in zijn gezin. Het is het meest favoriete album van zijn kinderen.

Omgaan met teleurstellingen, hoe doe je dat nou?

Omgaan met teleurstellingen begint ermee dat je ze niet wegduwt, maar juist vastpakt om los te kunnen laten. Deze tips kunnen helpen:

  • Accepteer je teleurstelling en uit wat je voelt;
  • Deel je verhaal met iemand die je vertrouwt;
  • Richt je op wat er wel is: schrijf eens dagelijks op waar je dankbaar voor bent, ook al is het maar iets heel kleins;
  • Bepaal hoe je verder wilt en neem de regie over jouw leven.

Soms lukt het niet om zelf een weg te vinden vanuit je teleurstelling. Praat erover. In mijn praktijk kom ik dagelijks mensen tegen die de moed hebben gevonden om hun teleurstelling te delen. Dan heb je de grootste stap al genomen.

Wie niet blijft hangen in zelfverwijt, slachtofferschap of een ander de schuld geven, vindt een weg om verder te gaan. Zorg net als een kind voor ‘ontlading’. Je bloeit ervan op en bent in staat af te buigen naar een nieuwe richting.

Deze blog over teleurstelling schreef ik op verzoek van mijnkerk.nl