Blog

Weet jij nog waar je partner blij van wordt? En vraag jij in je relatie wat je nodig hebt? Halen jullie het beste in elkaar naar boven?

Of kom je steeds in hetzelfde gedoe terecht met elkaar, strijden om je gelijk. Weet je geen uitweg meer te vinden uit de zich steeds herhalende, negatieve patronen. Hebben jullie het bijltje erbij neergegooid.

Het is een bekend gegeven: na de fase van verliefdheid en het huisje-boompje-beestje-gevoel komen ook de niet zo aantrekkelijke kanten van jezelf en je partner wat meer naar voren. Kunnen jullie dan terugvallen op een sterke basis? Op iets dat steviger is dan alleen maar een gelukkig gevoel? Heb je zin om te werken aan je relatie? Wat je aandacht geeft groeit.

Heb je behoefte aan weer echt contact en intimiteit met elkaar? Wil je de laag ontdekken die onder de woorden ligt, daar gevoel bij krijgen? Leg de schermpjes eens een avond opzij en laad je op aan elkaar. Ontdek welke patronen jij inbrengt in je relatie en hoe je voorbij kunt groeien aan patronen die hun functie verloren hebben. Ben je bereid te investeren in aandacht voor elkaar?

Wat je dat kan opleveren is een volwassen liefdevolle relatie, waarin je open staat en ontvankelijk bent voor elkaar en je afgestemd bent op jezelf en de ander. Met aandacht en een open hart. Je relatie 2.0. Omdat je elkaar opnieuw en op een diepere laag hebt leren kennen. En omdat dat iets oplevert waar je telkens in wilt blijven investeren.

Wij spreken uit eigen ervaring, met onze beide partners, hoe verrijkend het is om als stel, in een groep met andere stellen nieuw inzicht te krijgen op je relatie. Dat het ‘gezeur’ over opruimen/stofzuigen/etc ten diepste over iets anders gaat, namelijk samen verantwoordelijk willen zijn. Dan blijkt zomaar dat je hier geen gedoe meer van hoeft te hebben omdat je het verlangen eronder van elkaar begrijpt.

Wat houden deze avonden in?
Relatiewerk in een groep met andere stellen. Er wordt veel tijd ingeruimd om als stel praktisch aan de slag te gaan met opdrachten en oefeningen. Praten, doen, delen. Je leert daarbij van andere stellen. Je leert te vertellen over wat er vanbinnen leeft. Anderen worstelen met soortgelijke thema’s en kunnen je steunen in de veranderwensen die bij jou leven. Wij geloven in deze manier van werken, en zijn zelf ervaringsdeskundig.

Praktisch
8 avonden, vanaf 21 oktober om de week op de woensdagavond op een locatie in Zwolle, van 19:00-22:00 uur.
De investering bedraagt 134,- euro per stel per avond.

Meer informatie
Neem voor aanvullende informatie gerust contact met ons op:

Nienke Akkerman, Psycho-sociaal therapeut
bericht@nienkeakkerman.nl , 06-40161760, www.nienkeakkerman.nl
Sylvester Mulder, Psycho-sociaal therapeut
sylvester@beweging-balans.nl , 06-46740138, www.beweging-balans.nl

Afbeelding: Designed by freepik

….Ik word nooit zo blij van het opspelden van dit soort naamkaartjes…. want ja, …. waar speld je dat nou fatsoenlijk op als vrouw….. :-/

Waar ik wel enthousiast van word is het door mij vandaag bijgewoonde symposium over Transgenerationeel en Georganiseerd misbruik.
Afschuwelijk dat kinderprostitutie en mensenhandel voorkomt, ook in Nederland!
Wat is er al veel kennis en kunde ontwikkeld over het bijstaan van slachtoffers: onder andere door traumatherapie.

Samenwerking tussen meerdere partijen zoals, slachtoffers, hulpverlening en politie/recherche. Zolang er (seksueel) geweld bestaat, is het nodig dat er RECHT gedaan wordt.

Schokkend hoe weinig daders uiteindelijk berecht worden.

Bron Dadermonitor seksueel geweld tegen kinderen 2013–2017

 

Dankjewel vrouwen-intervisie-club, dat we samen deze dag mochten beleven, fijn om ook kennis te maken met een vrouw van de recherche vandaag.

Ook in mijn praktijk heb ik te maken met cliënten die vastzitten in patronen of relaties die schadelijk zijn voor henzelf en waarin actie nodig is om veiligheid te creëren en grenzen aangegeven moeten worden, zodat heling plaats kan vinden. Eigenlijk is dit al een vorm van geweld binnen een relatie waarin de roep om recht te doen klinkt.

Geïnspireerd heb ik onderstaande wijze ontdekkingen uit onderzoek door Brene Brown op me in laten werken…
Hieronder 10 tips om te leren aandacht te maken voor je eigen hart(sgesteldheid). Voor welk punt zou jij meer aandacht willen? 

Kies voor authenticiteit
laat je angst voor wat anderen vinden los.

Vergroot je zelfcompassie
laat je perfectionisme los.

Ontwikkel meer veerkracht
laat zelfverdoving en machteloosheid los.

Cultiveer dankbaarheid en geluk
laat je gevoel van schaarste en angst voor het duister los.

Vertrouw op je intuïtie en durf te geloven
laat je behoefte aan zekerheid los.

Geef je creativiteit de ruimte
laat de neiging jezelf met anderen te vergelijken los.

Neem de tijd om te spelen en te ontspannen
laat uitputting als statussymbool en productiviteit als maatstaf voor eigenwaarde los.

Breng kalmte en stilte in je leven
laat stress als leefstijl los.

Streef naar zinvol werk
laat je onzekerheid en je opvattingen over wat je zou moeten doen los.

Lach, zing en dans
laat het idee dat je altijd beheerst moet zijn en ‘normaal’ moet doen los.

Bron: De Kracht van Kwetsbaarheid van Brene Brown

Soms loopt het leven anders dan je had gehoopt. Hoe ga daarmee om? Psychosociaal therapeut Nienke geeft advies.

In de supermarkt ligt een kind van twee middenin het gangpad het schreeuwen: ‘Ik wil snoe-hoe-hoep!’ Het zakje met lolly’s zit nog stevig in zijn knuistje geklemd. Maar mama heeft nee gezegd…

Je huwelijk is niet zoals je het jezelf had voorgesteld. Er zijn tijden geweest dat je nog hoop had. Hoop op gelukkiger tijden. Maar het is nooit geworden wat het had moeten zijn…

Wat we van kinderen kunnen leren…

Teleurstelling is iets niet krijgen waar je wel op had gehoopt. Het is als een gesloten hek op de weg die je wilt gaan. Dat is op het eerste oog iets vervelends, iets wat je overkomt. Toch kan het je leven rijker maken. De kunst is er goed mee om te gaan. Dan kon je weleens in je diepste teleurstelling je grootste schat ontdekken.

Wij kunnen in het omgaan met teleurstellingen veel van de puurheid van kinderen leren. Kijk eens hoe een kind intens uiting geeft aan emoties. Het kind op de grond in de supermarkt voelt frustratie, boosheid, verdriet. Het laat met heel zijn lijfje zien dat het op dat moment dáármee dealt: ik wil snoep, maar ik krijg het niet.

Duimpjes voor de teleurstellingen in ons leven

Kinderen geven doorgaans meteen ruimte aan emotie. En dat is heel gezond. Als je ouder wordt leer je die directe manier af. Stampvoetend huilen als je niet krijgt wat je wil: dat doe je niet. Dat is kinder(!)achtig. Maar als je helemaal geen ruimte meer geeft voor je emotie is dat ongezond. Het is vaak een verklaring waarom mensen in hun leven ‘vastlopen’.

Want je loopt vroeg of laat tegen teleurstellingen aan. Het hoort bij het leven. Als je daar niet mee om kunt gaan, kun je zomaar het gevoel krijgen dat je de regie over je leven verliest. In onze sociale omgeving delen en liken we de positieve dingen in het leven. Waarom geven we geen duimpjes voor de teleurstellingen in ons leven? Daar leren we toch veel meer van dan wanneer alles op rolletjes loopt?

Alternatief vakantiealbum vol teleurstellende momenten

Mijn broer maakt elk jaar een fotoalbum van de zomervakantie. Je kent die albums wel: mooie plaatjes van een gezellige tijd. Maar dat is één kant van het verhaal. Elke vakantie kent ook zijn teleurstellingen. En die momenten zijn ook waardevol.

Dus maakte hij bij één van zijn albums een tweede album met daarin alleen maar foto’s van teleurstellende momenten. Bedorven melk bij het ontbijt, een ingeslagen autoruit, een spugende dochter in de tent, de gigantische file op de terugweg… Respect! Zo kregen de teleurstellingen (waar nu hartelijk om gelachen wordt) een plek in zijn gezin. Het is het meest favoriete album van zijn kinderen.

Omgaan met teleurstellingen, hoe doe je dat nou?

Omgaan met teleurstellingen begint ermee dat je ze niet wegduwt, maar juist vastpakt om los te kunnen laten. Deze tips kunnen helpen:

• Accepteer je teleurstelling en uit wat je voelt;
• Deel je verhaal met iemand die je vertrouwt;
• Richt je op wat er wel is: schrijf eens dagelijks op waar je dankbaar voor bent, ook al is het maar iets heel kleins;
• Bepaal hoe je verder wilt en neem de regie over jouw leven.

Soms lukt het niet om zelf een weg te vinden vanuit je teleurstelling. Praat erover. In mijn praktijk kom ik dagelijks mensen tegen die de moed hebben gevonden om hun teleurstelling te delen. Dan heb je de grootste stap al genomen.

Wie niet blijft hangen in zelfverwijt, slachtofferschap of een ander de schuld geven, vindt een weg om verder te gaan. Zorg net als een kind voor ‘ontlading’. Je bloeit ervan op en bent in staat af te buigen naar een nieuwe richting.

Deze blog over teleurstelling schreef ik op verzoek van mijnkerk.nl

Een aantal maanden geleden kwam de vraag op mij af of ik mentor wilde worden bij het opleidingsinstituut Boswijk, waar ik zelf ook les gehad heb.

We hebben ondertussen al 2 keer bij elkaar gezeten.
Het is mooi om te zien hoe de studenten sessies aan het doen zijn met elkaar, dat ik kan aansluiten bij wat al goed gaat vanuit de kracht van ieder persoonlijk. En ook dat ik met mijn feedback de ander verder kan brengen in het proces van bekwaam therapeutschap.
Therapeutschap is een ambacht 😉
I love my job.

Deze is speciaal voor Onno, zwem-initiator pur sang

Ken je dat gevoel?
De zee die lonkt met enorme golfslag.
Daar wil je je door laten meesleuren en tegenaan beuken met je hele lijf.
Maar ja, eerst ‘er doorheen’ gaan. Brrrr, je voelt weerstand, altijd.  Dus laat maar….
Of toch? Als je een aantal keer ervaren hebt hoe heerlijk verfrist en opgepept je je voelt aan het eind van dit avontuur, dan weet je wat het je oplevert. En het maakt voor mij de stap om het koude water te trotseren een beetje makkelijker omdat de focus op een of andere manier verschuift naar het resultaat. Je weet uiteindelijk waar je het voor doet.
Dit maak ik met grote regelmaat mee binnen therapie. Er is vaak geen andere weg dan door de pijn, angst, verdriet heen om uiteindelijk jezelf weer meer heel te worden.

Ik heb de zee niet voor handen, maar schoon natuurwater wel. En dan blijkt buiten zwemmen, juist als het water nog oncomfortabel koud is, een rechtstreekse en toegankelijke mindfullnesstraining te zijn. Eenmaal in het koude water kan je niet anders dan eerst naar adem happen, uit je denkmodus gaan (zonder moeite 🙂 en in je lijf zakken/terecht komen: dan ben je ‘in het moment’.
Ik ben ‘om’.
Zwemmen tussen de rietkragen, met uitzicht op een ijsvogel is zo gek nog niet….

Eind Augustus 2017 verzorgde ik Met Johan en Helen de workshop ‘Persoonlijke ruimte’ op het Gracelandfestival. Erg leuk om zo een keer op samen te werken met mijn man op het snijvlak van onze professies therapie en beeldende kunst.
Helen en Ik begeleidden de beeldnemers in het gewaar worden van hun grenzen, waarbij Johan ze meenam naar het feitelijk bouwen van hun persoonlijke ruimte.
Met behulp van bamboe en elastieken werd een frame gemaakt, daarna kregen de vlakken vorm met papier, stof, karton, ijzerdraad; zacht, hard, open of gesloten, beschermend etc.
Terugkijkend ben ik enorm verrast door de creativiteit van de deelnemers, hoe een grote verscheidenheid aan vormen ontstond met prachtige inzichten die werden gedeeld tussen de deelnemers.

Helen vatte de workshop in deze woorden:
Zet je grenzen uit.
Baken je ruimte af.
Vraag je af waar je bent.
Voel jezelf.
Neem jezelf waar.
Ont- moet
De ander.
De Ander.
Jezelf.
Word.
Wees.
Ben.
Sla dicht.
Breek open.
Maar word in ieder geval wakker (en wees bewust)’

Workshop ‘Persoonlijke ruimte’ op Gracelandfestival
gegeven door:
Johan Akkerman, beeldend kunstenaar
Nienke Akkerman, therapeut
Helen Catsburg, (psycholoog/therapeut)